(Κατάθεση που δόθηκε στις αστυνομικές αρχές της Δημοκρατίας στις 22 Οκτωβρίου 1974.  Ο Σ. Στυλιανίδης ήταν καθηγητής, από το Νέο Χωριό Κυθρέας, και το 1974 ήταν 42 ετών.)

Μετά το πραξικόπημα της 15.7.1974, μετέβην εις το χωριό Άσσια έμενα στο σπίτι του θείου μου Λούκα Γεωργίου, ο οποίος είναι Αμερικανός υπήκοος.  Τον δεύτεριον γύρον της τουρκικής εισβολής, ήταν τες 14.8.1974, περίπου η ώρα 2.30 μ.μ., τουρκικά τεθωρακισμένα εισήλθαν εντός του χωριού Άσσια.  Αμέσως ακολούθησε το πεζικόν, όπου άρχισαν να πυροβολούν.  Περίπου 60 άτομα εκρυβόμασθε στην οικία του θείου μου Λούκα Γεωργίου.

Μόλις εκοίταξα από το παράθυρον είδα στον δρόμον έναν νεκρόν, διάτρητον από σφαίρες.  Σε λίγην ώραν έφθασε η γυναίκα του, η οποία μόλις τον είδεν άρχισε να κλάιει.  Και εμάθαμεν ότι ήτο ο Κωστής, ο οποίος ήτο πανδρεμένος με την Άννα, την κόρη του Μουκτάρη της Τρεμετιουσιάς, ήτο ηλικίας περίπου 40 ετών.  Ως μας είπεν η γυναίκα του, βαστούσε περί τας 785 λίρες.  Η Άννα, η οποία ήλθε σπίτι, μας είπε ότι μόλις ήλθαν οι Τούρκοι, εκείνη και ο σύζυγός της εσήκωσαν ψηλά τα χέρια και οι Τούρκοι τον ερεύνησαν και του επήραν τα χρήματα.  Μετά τους οδήγησαν περί τα δέκα μέτρα έξω από το σπίτι τους.  Είπαν στην γυναίκαν να προχωρήσει και στον άνδραν να πάει προς την αντίθετον κατεύθυνσιν, ότε και τον πυροβόλησαν.

Την ίδιαν μέραν, περίπου η ώρα 3.30 μ.μ. ήλθεν η γυναίκα του Σιήσκου, περίπου 60 ετών, με τες τέσσερις κόρες της κρατώντας αιμόφυρτον στα χέρια τους τον υιόν της Κυριάκον Σιήσκον, ηλικίας 28 ετών, ο οποίος ήτο πληγωμένος και αιμορραγούσε.  Του προσφέραμε τες πρώτες βοήθειες, όπου και κατόρθωσε να ζήσει.  Ο Κυριάκος μας είπεν ότι ενώ είχαν υψωμένα τα χέρια, οι Τούρκοι ξεχώρισαν τον πατέραν του, ηλικίας περίπου 70 ετών και τον ίδιον και τους είπαν να προχωρήσουν και μπροστά στις γυναίκες τους πυροβόλησαν.  Ο πατέρας του απέθανε και εκείνος επληγώθη και προσποιήθη τον πεθαμένον.  Οι Τούρκοι του έριξαν ακόμη μιαν ριπή στο έδαφος και τον άφησαν εκεί ως νεκρόν.

Μετά από λίγον ήλθε κάποια γειτόνισσα του Σιήσκου και μας είπεν ότι εφόνευσαν τον άνδραν της Γιώργο, ηλικίας 45 ετών, ενώ ευρίσκετο ξαπλωμένος στο κρεβάτι.

Η γυναίκα και οι κόρες του Σιήσκου μας είπαν ότι όταν επέστρεφαν από τον τόπον που τους πήραν οι Τούρκοι είδαν τρεις σκοτωμένους μέσα στον δρόμον, μας είπαντα ονόματά τους, αλλά δεν τα θυμούμαι τώρα.

Στις 16.8.1974 ήλθαν στο σπίτι μας τρομοκρατημένες η γυναίκα του (...) με την νύμφην της και δυο άλλες κοπέλες, και μας είπαν ότι η μία εβιάσθη και οι άλλες με διάφορα τεχνάσματα κατόρθωσαν να τους ξεφύγουν.  Τα ονόματά τους δεν τα γνωρίζω.

Στις 17.8.1974 μας επισκέφτησαν πέντε κοπέλες με δύο παιδιά, ηλικίας δύο μηνών και το άλλο τριών ετών, αφού επήδησαν αρκετούς τοίχους και διέσχισαν αρκετές αυλές με τα παιδιά στις αγκαλιές τους και με σπαραγμόν ψυχής μας ανέφεραν πως τες εβίασαν οι Τούρκοι.  Δε θυμούμαι τα ονόματά τους, αλλά νομίζω ότι είναι από (...).

Επίσης ελεηλάτησαν όλα τα σπίτια τα οποία μπορούσαμεν να βλέπωμεν απ'εκεί που βρισκόμεθα.  Εμένα μου πήραν ένα αυτοκίνητον υπ'αριθμόν CZ44, μάρκας Τουγιότα, 150 λίρες και ένα κυνηγετικόν όπλον.

Στις 21.8.1974, μας εμάζεψαν όλους στα καφενεία, μας έδεσαν τα χέρια, μας έβαλαν μέσα σε αυτοκίνητα και μας πήραν εις την Λευκωσίαν, εις το Γραράζ Παυλίδη.  Στου Παυλίδη κάποιος υπεύθυνος μας χώριζε σε δύο ομάδες.  Στην μίαν οι νεαρότεροι και στην άλλη οι ηλικιωμένοι (άνω των 50 ετών).  Την ομάδα των νέων μας οδήγησαν στις φυλακές και τους ηλικιωμένους, οι οποίοι περίπου ήταν 50, τους οδήγησαν προς άγνωστου κατεύθυνσιν και από τότε αγνοείται η τύχη των.

Εμάς μετά μας πήραν στα Άδανα και την 21.9.1974 μας επέλυσαν, ως ασθενείς.

Πηγή: Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας 1974 - Μάρτυρες και Μαρτυρίες Τόμος Β, Λευκωσία Ιούλιος 2011, Ο Φιλελεύθερος, Εκδόσεις Βιβλιοθήκης, Επιστημονική Επιμέλεια - διεύθυνση έκδοσης Δρ. Πέτρος Παπαπολυβίου.

Θέλουμε να εκφράσουμε τις θερμές μας ευχαριστίες στο Συγκρότημα "Ο Φιλελεύθερος" και τον Δρ. Πέτρο Παπαπολυβίου, επιμελητή της Έκδοσης, που μας παραχώρησαν την συγκατάθεση τους να αναρτήσουμε τις μαρτυρίες στην ιστοσελίδα μας.