του Πέτρου Πετρίδη

"Ο Ανδρέας μας γεννήθηκε στην Αμερική το 1957. Το 1974 όταν έγινε η εισβολή ήμασταν στο χωριό μας την Άσσια. Εμπήκαν στο σπίτι μας κάμποσοι Τούρκοι οπλισμένοι και τραβούσαν τον γιο μας να τον πάρουν μαζί τους. Ούτε που τους ένοιαζε πως είχε Αμερικάνικο διαβατήριο. Εμείς εφωνάζαμε, εκλαίαμε, δεν θέλαμε να τους αφήσουμε να μας πάρουν το παιδί μας. Ο Ανδρέας μας τότε έβγαλε τον Σταυρό που είχε στο λαιμό του και τον έδωσε της αδελφής του λέγοντάς μας: «Φυλάξετέ μου τον και θα γυρίσω». Μας χτύπησαν και πήραν το παιδί μας. Ήταν 17 χρονών παλικάρι. Ο άντρας μου δεν έμεινε πόρτα που δεν εχτύπησε στην Αμερική μέχρι που κατάφερε με τον Φίλιπ Κρίστοφερ και φίλους της Κύπρου στο Κογκρέσο να περάσουν ένα νομοσχέδιο για τους Αμερικανούς αγνοούμενούς μας που υπόγραψε ο τότε πρόεδρος Κλίντον και έτσι το 1995 άρχισαν οι έρευνες. Με τη μέθοδο του DNA ανακάλυψαν τα οστά του παιδιού μας ένα χιλιόμετρο έξω από το χωριό μας. Είχαν σκοτώσει τον λεβέντη μου την ίδια μέρα που μας τον πήραν"

Η Ελένη Κασάπη είναι μάνα του Ανδρέα Κασάπη, ο οποίος ήταν 17 χρονών όταν τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ οι Τούρκοι εισβολείς. Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA και κηδεύτηκαν στην Αμερική το 1998.

Μαρτυρία από το ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ "ΜΝΗΜΕΣ ΑΞΕΘΩΡΙΑΣΤΕΣ" και το βιβλίο 'Ερευνας-φωτογραφίας-ποίησης με τον ομώνυμο τίτλο του Πέτρου Πετρίδη, εκδόσεις Εν Τύποις 2011