Κηδεία
Τον πολυαγαπημένο μας πατέρα και παππού

ΑΝΤΡΕΑ ΤΖΙΑΜΠΟ
από το Νέο Χωριό Κυθρέας, 54 ετών

ο οποίος συνελήφθη από τους Τούρκους εισβολείς στο

χωριό Άσσια στις 21/8/1974 μαζί με άλλους και εκτελέστηκε εν

ψυχρώ, και τα οστά του ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο

Ορνίθι και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA, κηδεύουμε

την Κυριακή 30/11/2014 στις 12.00 μ., από τον ιερό ναό

Αγίας Παρασκευής Λακατάμειας, και καλούμε όσους

επιθυμούν να παραστούν.

Η οικογένεια θα δεχτεί συλλυπητήρια στην εκκλησία

από τις 11.30 π.μ. μέχρι τις 12.00μ.

Οι τεθλιμμένοι
Παιδιά: Σωτηρούλα - + Ιώβ Ηρακλέους
Μαρία - Γιώργιος Τζιάμπος
Χρυστάλλα - Γιαννάκης Κτίστης
Παναγιώτα - Ανδρέας Χριστούδιας
Εγγόνια και δισέγγονα.

Αντί στεφάνων, παρακαλούμε να γίνονται εισφορές για το

Ταμείο Ευημερίας Κατοίκων Νέου Χωριού Κυθρέας, εκκλησία

Αγ. Χαραλάμπους Νέου Χωριού Κυθρέας στην Αγλαντζιά,

καθώς και για την εκκλησία Αγίας Παρασκευής.

Αποχαιρετιστήριος Λόγος της Χρυσάνθης Χριστούδια στον παππού της Αντρέα Τζιάμπου

Ήσουν καλός, ήσουν γλυκός
είχες τις χάρες όλες
κι όλα τα χάδια τ' αγεριού
του ήλιου όλες τις βιόλες.

Αγαπημένε μας πατέρα και παππού,

Ακόμα κι αυτό το τραγούδι, δύσκολα μπορεί να εκφράσει τη γλυκύτητα και την καλοσύνη που σε κοσμούσε και στα πενήντα-τέσσερα χρόνια της ζωής σου. Τόσα σε άφησαν να ζήσεις οι άναντροι Τούρκοι εισβολείς. Σε εκτέλεσαν εν ψυχρώ, μαζί με δεκάδες άλλους Νιοχωρίτες και Ασσιώτες. Κι ήσασταν όλοι άοπλοι, ανώνυμοι, απλοί μεσήλικες πολίτες.

Δεν πείραξες ποτέ σου κανένα. Δεν έβλαψες ποτέ σου κανένα. Πάντα πρόσχαρος, γελαστός, τίμιος, δουλευτής, φιλήσυχος, φιλόξενος. Η απεραντοσύνη της ψυχής σου και της καρδιάς σου τους χωρούσε όλους, καλούς και κακούς, φίλους και εχθρούς, πλούσιους και φτωχούς.

Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη φτώχεια. Ορφάνεψες από μικρός. Μα δεν τα έβαλες κάτω. Ούτε η φτώχεια, ούτε η ορφάνια έσβησαν το χαμόγελό σου. Ούτε και σε εμπόδιζαν να λες την καθημερινή αγαπημένη σου ατάκα "Είμαστιν αισιόδοξοι". Και η αισιοδοξία σου δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μόνο τα λίγα βασικά για την οικογένειά σου. Χαιρόσουν με τα λίγα, μα αγωνιζόσουν για το καλύτερο.

Στους γάμους στο χωριό μας έπρεπε οπωσδήποτε να χορέψει και να τραγουδήσει ο Τζιάμπος. Δεν γινόταν διαφορετικά. "Ένα καράβι από τη Χιο, με τις βαρκούλες του τις δυο" τραγουδούσες και τέλειωνες το τραγούδι  με τους δικούς σου στίχους "Νιόχωρκο τζιαι Κυθρέα μας, να ζήσει η νεολαία μας". Στα οικογενειακά τραπεζώματα δεν έλειπε το αγαπημένο σου τραγούδι "Κελαηδήστε, ωραία μου πουλάκια, κελαηδήστε, τραγουδήστε, τον ωραίο σας σκοπό." Ακόμα και στα πεζούνια σου, εκείνες τις λίγες στιγμές χαλάρωσης που τα τάιζες, τους τραγουδούσες στην αυλή "Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά".

Ήθελες πολύ να μορφώσεις τα παιδιά σου, να τα στείλεις Γυμνάσιο. Δούλευες σκληρά, μέρα - νύχτα. Στερήθηκες τα πάντα για τον εαυτό σου για να τα καταφέρεις. Πήγαινες με τα ρούχα της δουλειάς για να ρωτήσεις για την πρόοδό τους. Κι όταν άκουες τα καλά λόγια για την πρόοδο και την προκοπή τους, ήσουν βασιλιάς! Τα κατάφερες! Ο βιοπαλαιστής μόρφωσε τα παιδιά του σε δύσκολους καιρούς. "Είμαστιν αισιόδοξοι".

Μετά, καινούργιοι στόχοι σε περίμεναν. Να παντρέψεις τις κόρες σου, να τους χτίσεις σπίτι, να βρει δουλειά ο γιος σου. Σχόλανες αργά το βράδυ από τη δουλειά και έτρεχες στο εργοτάξιο. Τα ροζιασμένα χέρια σου δεν έλεγαν ποτέ "κουραστήκαμε". Πάλευαν, δούλευαν μέρα νύχτα. Και τα κατάφερες. Πάντρεψες τις δυο σου κόρες, βρήκε δουλειά ο γιος σου. Τέλειωσε το γυμνάσιο και η μικρή σου κόρη. Κι όταν το καλοκαίρι του 1974, απέκτησες το πρώτο σου εγγόνι, που πήρε και το όνομά σου, ήσουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Καβαλλίκευες το ποδήλατό σου με την κόκκινη σέλα, "το Τζιάκουάρ σου" όπως το έλεγες και πήγαινες στην άκρη του χωριού να τον δεις. "Είμαστιν αισιόδοξοι".

Μα αυτή η ευτυχία σου δεν κράτησε πολύ. Μόλις πάτησες το πόδι σου στην Ιθάκη, οι Τούρκοι φονιάδες έκοψαν το νήμα της ζωής σου. Σήμερα, σαράντα χρόνια μετά, χρόνια αγωνίας, αβεβαιότητας, πόνου, σε κηδεύουμε και θάβουμε μια χούφτα οστά σου. Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Σε άρπαξαν βίαια, δυο μέτρα παλληκάρι και σήμερα παίρνουμε πίσω μερικά ταυτοποιημένα οστά, ένα μόνο κομμάτι της αλήθειας για την εξαφάνιση και το θάνατό σου, και χωρίς να λογοδοτήσουν ή να τιμωρηθούν οι Τούρκοι φονιάδες.

Όμως και σήμερα, με τέτοιες συνθήκες, δηλώνουμε "Είμαστιν αισιόδοξοι".

Στο καλό αγαπημένε μας πατέρα και παππού.

Στο καλό ήρωα Αντρέα Τζιάμπο!

Ευχαριστούμε θερμά από καρδιάς όλους, επώνυμους και ανώνυμους, αξιωματούχους και απλούς συμπατριώτες που τιμώντας την μνήμη του πατέρα και παππού μας είναι σήμερα μαζί μας.

Αντρέας Τζιάμπος

του Γιάννου Δημητρίου

Τελείται την Κυριακή, 30 Νοεμβρίου 2014 από τον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στην Λακατάμεια, η κηδεία του αγνοουμένου της τουρκικής εισβολής Αντρέα Τζιάμπου του Νέου Χωρίου Κυθρέας τα οστά του οποίου ανεβρέθηκαν στον ομαδικό τάφο στην περιοχή Ορνίθι στο χωριό Αφάνεια και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA. Ο Αντρέας Τζιάμπος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 70 αμάχους πολίτες που συνελήφθηκαν στην Άσσια την 21 Αυγούστου 1974 δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από Τούρκους στρατιώτες στην περιοχή Ορνίθι.

Ο Αντρέας Τζιάμπος, 54 ετών τότε, πατέρας τεσσάρων παιδιών, εργάτης σε εργοστάσιο μωσαϊκών, την 14η Αυγούστου 1974 πήγε με την οικογένεια του στην Άσσια όπου βρήκε καταφύγιο και φιλοξενία.  Την ίδια μέρα, γύρω στις 1:45 μ.μ. τα Τουρκικά στρατεύματα κατέλαβαν την Άσσια χωρίς καμία αντίσταση αφού δεν υπήρχαν ομάδες της εθνοφρουράς στη περιοχή.  Υπολογίζεται ότι ένας αριθμός γύρω στους 1000 ανθρώπους (δεν είναι γνωστός με ακρίβεια) εγκλωβίστηκαν στο χωριό και μαζί και η οικογένεια του Α. Τζιάμπου.

Την ίδια μέρα, ένοπλοι Τούρκοι στρατιώτες συνέλαβαν τον Α. Τζιάμπο με όσους βρίσκονταν στο σπίτι που διέμεναν και οδηγήθηκαν σε ένα ανοικτό χώρο έξω από το χωριό. Μετά από λίγη ώρα τα γυναικόπαιδα ελευθερωθήκαν και επέστρεψαν στα σπίτια τους ενώ τους άντρες τους πήραν στο σπίτι του Κουταλιανού όπου τους φρουρούσαν ένοπλοι Τουρκοκύπριοι και Τούρκοι.  Στις 17 Αυγούστου 1974 λόγω ηλικίας αφεθεί ελεύθερος και πήγε στο σπίτι του Λούκα Γεωργιάδη όπου στο μεταξύ είχε μεταβεί η οικογένειά του.

Στις 21 Αυγούστου 1974, Τούρκοι στρατιώτες συνοδευόμενοι από γνωστούς Τουρκοκύπριους συνέλαβαν ξανά τον Α. Τζιάμπο με όσους βρίσκονταν στο σπίτι που διέμεναν και οδηγήθηκαν στον πλατεία του Ιωάννου Προδρόμου (πάνω ενορία Άσσιας).  Εκεί όλοι οι άνδρες και νέοι  κρατήθηκαν στα καφενεία του χωριού, ενώ τα γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στην κάτω ενορία  όπου κρατήθηκαν σε μεγάλες ομάδες σε σπίτια.

Αφού έδεσαν τα χέρια όλων των συλληφθέντων αμάχων πολιτών, που σύμφωνα με μαρτυρίες αριθμούσαν 107, τους μετέφεραν Τούρκοι στρατιώτες με τρία στρατιωτικά οχήματα στο χωριό Αγιά όπου τους κατέβασαν και έμειναν καθισμένοι για περίπου τρεις ώρες.  Ακολούθως τους μετέφεραν στο Γκαράζ Παυλίδη όπου έγινε διαλογή από τον εκεί Τουρκοκύπριο υπεύθυνο Αλί Ριζά.  Συνολικά 37 άτομα, όλοι κάτω των 50 ετών, διατάχθηκαν να κατέβουν από τα φορτηγά  ενώ δόθηκε διαταγή οι υπόλοιποι 70 να επιστρέψουν.  Ο Αντρέας Τζιάμπος ήταν ένας από τους 70 άμαχους που οδηγήθηκαν σε άγνωστη κατεύθυνση με την συνοδεία Τούρκων στρατιωτών.

Οι εκταφές που έγιναν στην περιοχή Ορνίθι το 2009 έφεραν στο φως το μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου εναντίων αμάχων πολιτών που διέπραξε ο Τουρκικός στρατός το 1974.  Οι 70 άμαχοι πολίτες δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ και ρίχτηκαν σε δύο πηγάδια.  Όπως είναι γνωστό, οι ομαδικοί τάφοι είχαν παλαιότερα ανοιχθεί με τη χρήση βαρέων μηχανημάτων σε μία οργανωμένη επιχείρηση μετακίνησης και εξαφάνισης των μαρτυρικών οστών των δολοφονηθέντων, που στόχο είχε να εξαφανίσει τα αίτια θανάτου του ομαδικού αυτού εγκλήματος.  Τα ευρήματα έφεραν στο φως εφτά ολοκληρωμένα ή σχεδόν ολοκληρωμένα λείψανα και ένα μεγάλο αριθμό μικρών τεμαχίων ή θραύσματα οστών που αποδίδονται στους υπόλοιπους της ομάδας των 70 αμάχων.

Στο πάνθεον των ηρώων άλλοι αγνοούμενοι της τουρκικής εισβολής
του Λούκα Φέσια

Ανήμερα της ονομαστικής τους εορτής, κηδεύτηκαν δύο ακόμη μέχρι πρότινος αγνοούμενοι της τουρκικής εισβολής, σε Λακατάμια και Πηγαίνια. Πρόκειται για τον πολύτεκνο πατέρα Αντρέα Τζιάμπο και τον στρατιώτη του 215 Τάγματος Πεζικού Αντρεά Χαραλάμπους.

Ο τραγικός επίλογος για τον μέχρι πρότινος αγνοούμενο της τουρκικής εισβολής και πολύτεκνο πατέρα Αντρέα Τζιάμπο, από το κατεχόμενο Νέο Χωριό Κυθρέας, γράφτηκε σήμερα από τον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στη Λακατάμια.

Με σαράντα χρόνια καθυστέρηση παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα απηύθυναν το ύστατο χαίρε στον άτυχο οικογενειάρχη, πενήντα τεσσάρων ετών τότε, ο οποίος στις 21 Αυγούστου του 1974 συνελήφθη από στρατιώτες του Αττίλα στο χωριό Ασσια και μαζί με άλλους αμάχους, εκτελέστηκε εν ψυχρώ στην περιοχή Ορνίθι της κοινότητας Αφάνειας.

Στην εξόδιο ακολουθία, την κυβέρνηση εκπροσώπησε η Αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας Χριστίνα Γιαννάκη, ενώ τον πεσόντα αποχαιρέτησε η εγγονή του Χρυσάνθη Χριστούδια.

Ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, κηδεύτηκε το πρωί και ο στρατιώτης του 251 Τάγματος Πεζικού Αντρέας Χαραλάμπους, από τον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους στα Πηγαίνια.

Τα ίχνη του νεαρού εθνοφρουρού, δεκαεννέα ετών το 1974, χάθηκαν κατά τη διαρκεια της μάχης σε περιοχή της Κερύνειας, ενώ τα οστά του ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στην τοποθεσία Τέμπλος και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA.

Πηγή: www.ant1iwo.com

Καταχωρημένα άρθρα που αφορούν τον Ανδρέα Τζιάμπο:

Οι 30 μη-Ασσιώτες που Εξαφανίστηκαν στην Άσσια

Μαζική Δολοφονία 70 Αμάχων (Ασσιωτών και Άλλων) στο Ορνίθι

Ψάχνοντας τα Χαμένα Οστά των Αγνοουμένων της Άσσιας

Ορνίθι - Ο τόπος του Τουρκικού εγκλήματος εναντίων των 70 αμάχων αγνοουμένων της Άσσιας