Εμφανίσεις Περιεχομένου : 1740095
Έχουμε 63 επισκέπτες συνδεδεμένους

Μιχαήλ Κκάσιαλος - ΑΣΣΙΑ ζωντανές μνήμες βαθιές ρίζες μηνύματα επιστροφής Εκτύπωση E-mail

Μιχαήλ Κκάσιαλος ο ζωγράφος που τίμησε την Άσσια στην Κύπρο ολόκληρη και σε όλη την Ευρώπη.  

Ο Μ. Κκάσιαλος γεννήθηκε στο χωριό Άσσια στα 1885.  Νέος φτωχής οικογένειας, κατάφερε να φοιτήσει στο δημοτικό σχολείο.  Τελειώνοντάς το αρχίζει την πάλη για επιβίωση.  Μαθαίνει το επάγγελμα του παπουτσή και στη συνέχεια το εξασκεί.  Ωστόσο η καλλιτεχνική του φλέβα δεν τον αφήνει ήσυχο.  Φτιάχνει διάφορα γλυπτά εντυπωσιασμένος από τα αρχαία του μουσείου και τόσο πολύ τα καταφέρνει που μοιάζουν πολύ με αρχαία.  Έτσι ορισμένες φορές καταφέρνει να τα πουλήσει σε τουρίστες που γυρεύουν αρχαία.  Κάποια μέρα όμως το μαθαίνει αυτό ο διευθυντής του αρχαιολογικού μουσείου και τον καλεί, για να του κάνει παρατήρηση.  Τότε όμως ο Μ. Κκάσιαλος τον ρώτησε: Τι θα γινόταν αν οι τουρίστες αντί αυτών των ψεύτικων, έβρισκαν αληθινά;  Ακούγοντας την ερώτηση αυτή ο Διευθυντής του μουσείου μετέτρεψε την παρατήρησή του σε συγχαρητήρια.

 

Τα χρόνια περνούν και σε σχετικά μεγάλη ηλικία αρχίζει να ζωγραφίζει.  Πρώτοι εκτιμητές και σύμβουλοι στα έργα του οι ζωγράφοι Χριστόφορος Σάββα και Αδαμάντιος Διαμαντής.  Τον βοήθησαν να ανοίξει την πρώτη του έκθεση, στις 6 Μαΐου 1960 στην Γκαλερί «Απόφαση».  Εγκαινιάστηκε από τον Α. Διαμαντή.  Το 1961 κάνει ατομική έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη Λεμεσού.  Το 1962 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση κυπρίων καλλιτεχνών στην Αθήνα και κάνει μια ατομική έκθεση στο Λήδρα Πάλας στις 13 Οκτωβρίου, η οποία εγκαινιάζεται από τον τότε υπουργό Εργασίας κ. Τ. Παπαδόπουλο.  Το 1963 συμμετέχει σε πανελλήνια έκθεση.  Το έργο του Κκάσιαλου προβάλλεται από το γνωστό περιοδικό τέχνης της Ελλάδας «Ζυγός».  Η παρουσίαση γίνεται από την Τατιάνα Γκρίτση ? Μιλλιέξ και τον Κκάσιαλο παρουσιάζει ο ζωγράφος Διαμαντής.

Στις 30 Δεκεμβρίου 1963 ανοίγει πάλι ατομική έκθεση στο Λήδρα Πάλας, η οποία εγκαινιάζεται από το ζωγράφο Τ. Κάνθο.

Στα 1965 εκθέτει ατομικά στην Ένωση Νέων Τραστ κάτω από την αιγίδα του Ε.Κ.Α.Τ.Ε. και εγκαίνια κάνει ο Χρ. Παπαχρυστοστόμου.  Το 1966 συνεχίζει τις ατομικές του εκθέσεις με μια στο ξενοδοχείο 4 Φανάρια στη Λάρνακα και το 1967 μια στο Ινστιτούτο Κοινοπολιτείας.

 

Δίνεται πλατειά δημοσιότητα στον κυπριακό και αγγλικό Τύπο.  Το 1969 αντιπροσωπεύει την Κύπρο με 10 έργα του στην έκθεση ναΐβ ζωγράφων στην Μπρατισλάβα της Τσεχοσλοβακίας παίρνοντας εκεί ένα από τα κυριότερα βραβεία που δόθηκαν, με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί και να καθιερωθεί.  Στις 17 Δεκεμβρίου του ιδίου χρόνου εκθέτει στο ξενοδοχείο Χίλτον Λευκωσίας.  Τα εγκαίνια τελεί ο τότε υπουργός Παιδείας Δρ. Κ. Σπυριδάκις.  Το 1970 συμμετέχει στην Παγκύπρια Καλλιτεχνική Έκθεση.  Κάνει επίσης ατομική έκθεση στο Λύκειο Ελληνίδων Αμμοχώστου.  Τα εγκαίνια τελεί ο Δήμαρχος Αμμοχώστου.  Ακόμη ανοίγει ατομική έκθεση στο Δημοτικό Μέγαρο Κερύνειας, την οποία εγκαινιάζει ο Δήμαρχος κ. Κατσελλής.  Το 1973 γίνεται και η τελευταία έκθεση προ της εισβολής, η οποία είναι ομαδική έκθεση καλλιτεχνών πόλεως και επαρχίας Αμμοχώστου.


Ο Μιχαήλ Χρ. Κκάσιαλος προσπάθησε πριν την εισβολή να εκθέσει και στη Νέα Υόρκη αλλά λόγω οικονομικών εμποδίων  δεν τα κατάφερε.

Ο Μιχαήλ Κκάσιαλος τα τελευταία χρόνια πριν την εισβολή χτίζει με δικά του χρήματα μια εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Σπυρίδωνα.

Πριν τελειώσει η διαμόρφωση της εκκλησίας, αρχίζει ο πόλεμος.  Ο Κκάσιαλος μαζί με τη γυναίκα του Ειρήνη, μετά την κατάληψη του χωριού από το βάρβαρο Αττίλα, μένουν εγκλωβισμένοι στο χωριό για μια εβδομάδα.  Οι Τούρκοι γυρεύοντας χρήματα τον ξυλοκοπούν και του σπάζουν το πόδι.  Όταν μεταφέρεται στις ελεύθερες περιοχές σε ηλικία 89 χρόνων και βαριά πληγωμένος πεθαίνει στις 31 Αυγούστου 1974 στη Λάρνακα στο φιλανθρωπικό ίδρυμα «Άγιος Παύλος».  Η Άσσια χάνει ένα παιδί της που την τίμησε στον ελληνικό και ευρωπαϊκό χώρο.


Πέθανε πρόσφυγας μακριά από το χωριό του διωγμένος από τον τούρκο κατακτητή.  Με συμπαραστάτες μόνο τη γυναίκα του, τα τέσσερα παιδιά του και τους χωριανούς του.

Κατάθεση Μιχαήλ Κκάσιαλου

«Ήμουν κάτοικος Άσσιας, μαζί με τη γυναίκα μου Ειρήνη.  Στις 14 Αυγούστου του 1974 όταν τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Άσσια, εγώ με τη γυναίκα μου δε φύγαμε από το χωριό και μείναμε στον Άσσια.  Μέχρι τις 16.8.74 δεν μας πείραξαν οι Τούρκοι, οπότε την ημέρα αυτή ήρθαν οι Τούρκοι και μας απείλησαν.  Δεν μας πείραξαν όμως κι έφυγαν.

Μετά, κατά το απόγευμα, επέρασε ακόμα μια περίπολος ήρθαν στο σπίτι μας και με απείλησαν να με σκοτώσουν.  Εγώ είχα μερικά χρήματα, που έχτιζα μιαν εκκλησία στο χωριό και τους τα έδωσα.  Αυτοί ζητούσαν επιμόνως και άλλα χρήματα.  Επειδή δεν είχα να τους δώσω, με απειλές ένας με χτύπησε με το υποκόπανο του όπλου του στον ώμο και στα πόδια μου και μου έσπασαν τα πόδια.  Έμεινα αβοήθητος μέσα στο χωριό μέχρι τις 24.8.74, που μας έφεραν μέχρι την Πύλα και μας απέλυσαν.  Τώρα βρίσκομαι στο γηροκομείο του Αγίου Παύλου, όπου μου περιποιούνται τα τραύματα».

Ο Μιχαήλ Κκάσιαλος βραβεύεται μετά το θάνατό του για την προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών το 1974.  Τον ίδιο χρόνο με φροντίδα της Μορφωτικής Υπηρεσίας μετά από προσωπική πρόσκληση στέλλονται τα έργα του Κκάσιαλου στην έκθεση «Η τέχνη των ναΐβ» στο Μόναχο και τη Ζυρίχη.



Επίσης το Μάρτιο του 1975 συμμετέχουν έργα του Μ.Χ.Κ. σε ομαδική έκθεση-δημοπρασία έργων μεγάλων καλλιτεχνών προς όφελος των κυπρίων προσφύγων, που οργανώθηκε στο Παρίσι και αφιερώθηκε στη μνήμη του.


 
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ


Απόσπασμα
της εκθέσεως της συνταχθείσης υπό του Γενικού Γραμματέως
κ. Ιωάννου Θεοδωρακοπούλου και αναγνωσθείσης υπ? αυτού
εν τη πανηγυρική συνεδρία της Ακαδημίας της 28ης
Δεκεμβρίου 1974 περί των απονεμομένων επαίνων
βραβείων και μεταλλίων.


Μετά γνώμην της Τάξεως των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών και απόφασιν της Ολομελείας απονέμεται:

21) Βραβείον μεταθανατίως εις τον Μιχάλην Κκάσιαλον, Κύπριον λαϊκόν ζωγράφον, αποθανόντα εις ηλικίαν 89 ετών κατόπιν κακουχιών και αγρίων ξυλοδαρμών εκ μέρους των Τούρκων κατά την πρόσφατον δοκιμασίαν του λαού της Κύπρου.  Γεννημένος καλλιτέχνης, με πηγήν εμπνεύσεως την λαϊκήν ζωήν της Κύπρου, ο Κκάσιαλος απεικόνισεν εις τους πίνακές του θέματα της αγροτικής ζωής της νήσου, ήθη και έθιμά της.  Έλαβε μέρος και ετιμήθη εις αναλόγους εκθέσεις του εξωτερικού.  Πέραν του καλλιτέχνου, όμως εις το πρόσωπον του βασανισθέντος Κκάσιαλου η Ακαδημία, διά της απονομής εις αυτόν βραβείου μεταθανατίως, αποτίει τoν επιβαλλόμενον φόρον τιμής και ευλαβείας προς τους σκληρός δοκιμασθέντας αδελφούς μας της Κύπρου.


Ακριβές απόσπασμα.
Εν Αθήναις τη 28η Δεκεμβρίου 1974
Ο Γενικός Γραμματεύς
Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος

 

Ποίημα αφιερωμένο στον Μιχαήλ Κκάσιαλο
Από τον ΠΕΤΡΟ ΣΟΦΑ


    Οι βάρβαροι του Αττίλα
    δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα χρώματα
    το σκοτάδι έχει πήξει στα μάτια τους.

    Οι βάρβαροι του Αττίλα
    δεν μπορούν να ανεβούν το σκαλοπάτι της τέχνης
    το αίμα τούς έχει θολώσει το μυαλό.

    Οι βάρβαροι του Αττίλα
    δεν μπορούν να ακούσουν τη μελωδία της δημιουργίας
    οι παιάνες τούς έχουν βουλώσει τα αυτιά.

    Εσύ εξαϋλώθηκες
    Μέσ' απ' τον τελευταίο σου πίνακα
    το μαρτυρικό θάνατό σου.

    Μα οι φονιάδες θα κρέμονται
    αιώνια, στα μουσεία της ντροπής.

                                                                           «Ποιήματα» 1976



Πηγή: ΑΣΣΙΑ ζωντανές μνήμες βαθιές ρίζες μηνύματα επιστροφής, Λευκωσία 1983 - Πολιτιστικός Σύνδεσμος «Η Άσσια»

 

 
assia.org.cy | Copyright 2009 All Rights Reserved | Designed by Netcy.com