Ο μακαριστός Κυπριανός Χαραλάμπους είχε συλληφθεί την 21/8/1974 στην Άσσια από τον Τουρκικό στρατό κατοχής μαζί με όλους τους εναπομείναντες εγκλωβισμένους άνδρες και έφηβους. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες τα τουρκικά στρατεύματα αφού φόρτωσαν 107 ανθρώπους σε τρία φορτηγά τους μετέφεραν πρώτα στο Τ/Κ χωριό Αγιά Κεπηρ όπου παρέμειναν για τρεις περίπου ώρες.  Ακολούθως τους μετέφεραν στο Γκαράζ Παυλίδη. Εκεί δόθηκε εντολή να κατέβουν οι 37 - όλοι κάτω των 50 ετών - ενώ για τους υπόλοιπους 70 δόθηκαν οδηγίες να φύγουν. Τα ίδια φορτηγά με τους ίδιους συνοδούς έφυγαν με τους 70 άμαχους πολίτες. Η συνέχεια είναι πλέον γνωστή. Όλοι οι άμαχοι δολοφονήθηκαν άνανδρα και ρίχτηκαν σε πηγάδια στη περιοχή Ορνίθι, δυτικά του χωριού Αφάνεια. Δεν έφτανε η δολοφονία, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με μια οργανωμένη επιχείρηση ο Τουρκικός στρατός έκανε εκταφή των οστών σε μια προσπάθεια να αποκρύψει το έγκλημα πολέμου που διέπραξε. Τα οστά του Κυπριανού Χαραλάμπους είναι ένα εκ των τριών που ανεβρέθηκαν ολόκληρα.

Αποχαιρετιστήριος λόγος του Κοινοτάρχη Άσσιας, Γεώργιου Ιωάννου

Στης Άσσιας τους εύφορους κάμπους βασιλιάς κι αφέντης. Το κοπάδι σου ξεχωριστό, τα χωράφια σου, η δική σου γη το βασίλειό σου. Λεβέντης, της Ασσιώτικης γης γέννημα, γεμάτος ανθρωπιά εργατικός και τίμιος, κατόρθωσες να έχεις κοντά σου την οικογένεια της μοναδικής σου κόρης που σου χάρισε τα εγγόνια Κύπρο, Λεόντιο, Μηλίτσα Σταυρουλα που να καμαρώνεις ως συνεχιστές της γενιάς σου. Ο Τζιυπρής του Ττάμπου. Ο λεβέντης, ο τραγουδιστής, ο χορευτής.

Έζησες μια ζωή ευτυχισμένη στο χωρίο μας και είχες δικαίωμα να ελπίζεις και είχες δικαίωμα να κάνεις όνειρα για το μέλλον της οικογένειάς σου. Εσύ είχες βάλει γερά και πλούσια τα θεμέλια και ο γαμπρός και η κόρη σου σ' ευγνωμονούσαν. Ένα λαμπρό κι ευτυχισμένο μέλλον προδιαγραφόταν για σένα και τους δικούς σου. Όλα αυτά ανατράπηκαν, όλα τα όνειρα έσβησαν όταν ήρθε το μαύρο αιματόβρεκτο εκείνο καλοκαίρι του 1974 όπου ακολούθησε η από πολλού προετοιμαζόμενη τουρκική εισβολή. Οι βάρβαροι επιδρομείς της Ανατολίας, οι αιμοσταγείς δολοφόνοι του Αττίλα, βασιζόμενοι στην συντριπτική αριθμητική υπεροχή και ασύγκριτη υπεροπλία εισβάλλουν, στην ανυπεράσπιστη και προδομένη πατρίδα και ξαφνικά εκεί που ζούσαμε, είδαμε να μουγκρίζουν, οργώνοντας τους δρόμους της Άσσιας τα τανκς του εχθρού, στον κάμπο που είχαμε τα περιβόλια μας, στους κάμπους που βόσκαμε τα κοπάδια μας είδαμε να τρέχουν ουρλιάζοντας, διψώντας για αίμα οι Αττίλες.

Σε αυτήν την καταιγίδα βρέθηκε στις 14 Αυγούστου του 1974 η Άσσια, σε αυτόν τον όλεθρο χάθηκαν τόσοι αθώοι, σ' αυτήν την τραγωδία μαζί με δεκάδες άλλους συγχωριανούς μας χάθηκε και ο Τζιυπρής του Ττάμπου.

Σήμερα 40 σχεδόν χρόνια μετά κηδεύουμε τα λείψανά του σ' αυτήν εδώ την γη όπου είναι ενταφιασμένοι και άλλοι συγγενείς του. Τα λείψανα του θα ταφούν εδώ, η ψυχή του όμως είμαστε βέβαιοι ότι θα περιδιαβάζει στους τόπους που αγάπησε στους τόπους που έζησε, στους τόπους που τραγούδησε.

Η Κοινότητά μας θρήνησε πολλά παιδία της. Η Κοινότητάς μας πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος, έχυσε πολλά δάκρυα και το δράμα της ακόμη δεν τελείωσε. Μια μια οικογένεια κλείνει ένα κύκλο με τον ενταφιασμό του δικού της αγνοούμενου, αλλά είναι κι άλλοι που θα πάρουν σειρά. Εμείς δε θεωρούμε όμως ότι η υπόθεση αγνοούμενοι τελειώνει με τον ενταφιασμό των λειψάνων των ανθρώπων μας. Απαιτούμε την τιμωρία των ενόχων, όπως ορίζει το Διεθνές Δίκαιο, για εκείνους που διέπραξαν αυτές τις στυγερές δολοφονίες τόσων αθώων, άοπλων και ανυπεράσπιστων αμάχων.

Πέρα όμως από αυτά ως Κοινοτική Αρχή , ετοιμαζόμαστε για την ανέγερση μεγαλοπρεπούς μνημείου για τους νεκρούς και τους αγνοουμένους μάρτυρες της Άσσιας, αντάξιο της μεγάλης θυσίας τους και του ονόματος και της τιμής της Άσσιας. Τελειώνοντας απευθύνω προς όλους σας τη θερμότατη έκκληση, να υποστηρίξετε αυτήν την προσπάθεια καθώς κάθε εκδήλωση που φανερώνει την αγάπη μας για την Άσσια και θερμαίνει την ελπίδα για ελευθερία και επιστροφή.

Σ' αποχαιρετούμε σήμερα μάρτυρα Κυπριανέ Χαραλάμπους με ένα δίστιχο που εσύ θα τραγουδούσες αν ήσουν ζωντανός όπως το τραγούδησες στον γάμο της Αρτεμούς σου.

Όπως τον ήλιον τον χρυσόν την ώρα που ξεβαίνει
ούλλοι καλωσορίσετε
Όσοι επεεντίσετε
Τζιαι συγγενείς τζιαι ξένοι.

Αιωνία σου η μνήμη αξέχαστε θκέε Τζιυπρή

Αποχαιρετιστήριος λόγος Λεόντιου Ψαρά στην κηδεία του παππού του Κυπριανού Χαραλάμπους, αγνοούμενου από το 1974

"Mια φούχτα χώμα που την γην ο πλάστης μου εχρεώθη, τζιε έσιη που τότε που του θκια, αμέτρητα της γης κορμιά τζιε ακόμα ένε πιερώθη"

Ένα δίστιχο γεμάτο νόημα. Ένα δίστιχο που στο άκουσμά του προκαλούσε μόνο θαυμασμό γι αυτόν που το επινόησε. Το αγαπημένο σου δίστιχο αγαπημένε μου παππού.

Δεν φαντάστηκες ποτέ παππού μου τον αντίκτυπο που θα είχε για σένα το δικό σου δίστιχο για το δικό σου κορμί. Πως, η μοίρα επεφύλασσε να το πάρει ο Τούρκος κατακτητής με τον πλέον άνανδρο τρόπο. Με μια ψυχρή απάνθρωπη δολοφονία.

Πολυαγαπημένε μας παππού, πατέρα, φίλε, συγγενή,

Μαζευτήκαμε όλοι εδώ σήμερα, για να σου πούμε το ύστατο χαίρε. Αυτή, η αποχαιρετιστήρια συνάθροιση, βρίσκει εδώ πολλούς φίλους και στενούς συγγενείς. Μεταξύ των άλλων και την μονάκριβη σου κόρη Αρτεμού και τα τέσσερα σου εγγόνια, τον Κύπρο, την Σταυρούλα, την Μηλίτσα και εμένα τον Λεόντιο. Αισθητή όμως, είναι η απουσία του γαμπρού σου Γιώρκου που έφυγε πρόωρα από την ζωή το 1989 χωρίς να μάθει ποτέ κανένα νέο για σένα καθώς και της συζύγου σου Μηλιάς η οποία απεβίωσε το 1985 με τον καημό να επιστρέψεις κοντά της.

Αυτό το πιστοποιεί το πόσο πεισματικά πάλεψες για να μην εκδιωχθούν οι Τουρκοκύπριοι από το χωριό σου την Άσσια λες και λειτούργησες σαν προφήτης  το τι θα ακολουθήσει. Οι δικές σου αξίες και τα δικά σου ιδανικά είναι που γαλουχήθηκαν με τη σειρά παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα σου.

Μια εικόνα χαράχτηκε παντοτινά στο δικό μου μυαλό. Ήταν 14 του Αυγούστου του 1974 και τα τανκς είχαν ήδη καταβάλει το χωριό μας, την Άσσια. Και σε θυμάμαι παππού μου, σαράντα χρόνια πριν, σαν να 'ταν σήμερα να λες συνεχώς πώς όλα είναι παροδικά, πώς όλα θα τελειώσουν σύντομα και πως θα μείνεις στο σπίτι να ταΐσεις  τα ζώα σου, ώσπου να επιστρέψουν και οι υπόλοιποι συγχωριανοί. Δεν γνώριζες ασφαλώς  πως  όλα ήταν προδομένα.

Όντως όμως παππού μου, όλα τελείωσαν τόσο σύντομα, τόσο βιαστικά. Η απόφασή σου, στέρησε από τους αγαπημένους σου την παρουσία σου και τους γέμισε με προσδοκία πως μια μέρα θα σε ξαναδούν. Γιατί δεν είναι που αψήφησες τον κίνδυνο, αλλά που υπέθεσες πως θα τύγχανες φιλικής αντιμετώπισης από εκείνους, που κι εσύ πάντα απλόχερα τους έδινες.

Ας είμαστε οι τελευταίοι που θάβουμε νεκρούς μετά από ταυτοποιήσεις λειψάνων Ας μην επιτρέψουμε ξανά να ντυθεί στα μαύρα καμμιά οικογένεια. Δεν πρέπει τα παιδιά μας να νιώσουν την καταστροφή και τις ολέθριες συνέπειες που φέρνει ένας πόλεμος. Ας ελπίσουμε ότι πολύ σύντομα θα επιστρέψουμε στην αγαπημένη μας Άσσια και να θάψουμε τους νεκρούς μας στη γη που τους γέννησε.

Μόνο έτσι θα  βρούμε δικαίωση  οι οικογένειες των αγνοουμένων μας

Αιωνία σου η μνήμη.

Κυριακή, 11 Μαϊου 2014, Ιερός Ναός Αγίου Ραφαήλ και Βασιλείου, Καλό Χωριό Λάρνακας.

Πατήστε εδώ για να δείτε τις φωτογραφίες από την κηδεία του Κυπριανού Χαραλάμπους

Καταχωρημένα άρθρα που αφορούν τον Κυπριανό Χαραλάμπους

1. Κηδεία του Αγνοούμενου της Τουρκικής Εισβολής Κυπριανού Χαραλάμπους (6-5-2014)

2. Μαζική Δολοφονία 70 Αμάχων (Ασσιωτών και Άλλων) στο Ορνίθι

3. Ψάχνοντας τα Χαμένα Οστά των Αγνοουμένων της Άσσιας

4. Ορνίθι - Ο τόπος του Τουρκικού εγκλήματος εναντίων των 70 αμάχων αγνοουμένων της Άσσιας

5. Οι χαμένες ψυχές της Μεσαορίας