Αποχαιρετιστήρια Ομιλία της Ελένης Κομωδρόμου, εγγονή του Σάββα Κυριάκου Τζύρκα, 20 Μαΐου 2014

Αγαπημένε παππού Σάββα,

Δεν σε γνώρισα πολύ... ήμουν μικρή τότε...νοιώθω όμως ότι ξέρω τόσα για σένα που θα θελα να πω δυο λόγια. 

Για χρόνια έβλεπα τη γιαγιά μαυροφορεμένη να σε ζητά  και να κλαίει, τις κόρες σου να αναρωτιούνται που βρίσκεσαι...  και εμείς τα παιδιά να περιμένουμε ότι σίγουρα μια μέρα θα ερχόσουν... αφού δεν σε είχαμε δει νεκρό.

Με την εισβολή των Τούρκων στην Άσσια έζησες από κοντά  τα βάσανα  και το θάνατο φίλων και συγγενών. Όμως άντεξες... και έτρεξες να βοηθήσεις στην ταφή των πρώτων νεκρών.   Δεν εγκατέλειψες το χωριό και έμεινες εκεί εγκλωβισμένος για 12 μέρες μαζί με την οικογένεια σου και άλλους χωριανούς.  Ώσπου ήρθε εκείνη η καταραμένη  διαταγή! Και μάζεψαν όλους τους άντρες άνω των 50 και τους πήραν μακριά... μαζί πήραν και σένα.  Και από τότε δεν σε ξαναείδαμε... δεν ξέραμε αν ήσουν   ζωντανός ή νεκρός.  Δεν ξέραμε τι να σκεφτούμε... τι να κάνουμε. Να προσευχηθούμε να είσαι καλά εκεί που είσαι;  ή να ανάψουμε ένα κερί για τη ψυχή σου; 

Έζησες μια ζωή  άξια! Τίμιος δουλευτής και καλός οικογενειάρχης.  Όσοι σε ήξεραν σε αγαπούσαν και σε εκτιμούσαν, γιατί  όπως λένε και οι κόρες σου ήσουν πράος και φιλήσυχος άνθρωπος. Νυχθημερόν φρόντιζες τα χωράφια και τα ζώα σου με απίστευτο ζήλο.  Θυμάμαι μικρή που έλεγαν ότι έφτανες μέχρι και την Πάφο για να πουλήσεις τα κεντήματα των θυγατέρων σου που συνέβαλαν οικονομικά στον αγώνα σας για επιβίωση.  

Σαν να ήταν χθες που εμείς τα μεγαλύτερα εγγόνια σου σε αγναντεύαμε να έρχεσαι  παρέα με το μαύρο σου ποδήλατο... και εμείς τρέχαμε κοντά σου και μας μοίραζες πεπονάκια... πιστεύεις ότι ακόμα νιώθω τη μυρωδιά τους και βλέπω μπροστά μου τα αθώα μάτια σου να αναβλύζουν απίστευτη αγάπη και καλοσύνη.

Δεν πρόλαβες όμως να μας δεις να μεγαλώνουμε και να μας καμαρώσεις.

Πού ήσουν παππού; 

Δεν χάρηκες ούτε τα παιδιά σου ούτε τα εγγόνια σου, αλλά ούτε και τα δισέγγονα σου... σου χρωστούσε πολλά η ζωή, όμως το νήμα της ζωής σου κόπηκε τόσο  νωρίς.... 

Είμαστε σίγουροι όμως ότι και εκεί που είσαι περνάς καλά. Γιατί είσαι κοντά στο Θεό και τους Αγγέλους. Είσαι μαζί με τη γυναίκα σου, τις κόρες σου και τον εγγονό σου Κώστα.  Είσαι με άλλους φίλους και συγχωριανούς σου,  μάρτυρες και αυτούς της εισβολής.

Η κηδεία των λειψάνων σου σήμερα θέτει τέλος στο μαρτύριο και στο ανείπωτο δράμα της προσμονής και της αβεβαιότητας που βιώναμε τόσα χρόνια...  και να που η μοίρα το έφερε να βρεθείς θαμμένος  στο χωράφι σου στο "Ορνίθι".  Τη γη που πότιζες με ιδρώτα την πότισες και με το αίμα σου. Τραγικό, όμως την ίδια ώρα και τόσο συγκινητικό.   Τη γη που φρόντιζες με τόση αγάπη αυτή η ίδια γη να σε σκεπάσει και να σε φυλάει στα σπλάχνα της μέχρι σήμερα.  Παππού όμως εδώ ενώπιον όλων σου δίνουμε μια υπόσχεση.... Μόλις ελευθερωθεί η Άσσια να σε ξαναπάρουμε πίσω.  Εκεί στην αγαπημένη γη του χωριού σου.
Ελαφρύ να είναι το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Η αγάπη όλων μας θα σε συνοδεύει για πάντα.

Ας είναι αιώνια η μνήμη σου.

Πατήστε εδώ για να δείτε τις φωτογραφίες από την κηδεία του Σάββα Κυριάκου Τζύρκα

Καταχωρημένα άρθρα που αφορούν τον Σάββα Κυριάκου Τζύρκα:

1. Κηδεία του Αγνοούμενου της Τουρκικής Εισβολής Σάββα Κυριάκου Τζύρκα (19-5-2014)

2. Μαζική Δολοφονία 70 Αμάχων (Ασσιωτών και Άλλων) στο Ορνίθι

3. Ψάχνοντας τα Χαμένα Οστά των Αγνοουμένων της Άσσιας

4. Ορνίθι - Ο τόπος του Τουρκικού εγκλήματος εναντίων των 70 αμάχων αγνοουμένων της Άσσιας

5. Οι χαμένες ψυχές της Μεσαορίας