| Αγνοούμενοι από το χωριό Στρογγυλός |
|
|
της Έλενας Χατζηγεωργίου-Ιωάννου 11.02.2009
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο, η οικογένειά μας αποφάσισε να παραμείνει στο χωριό. Ο κυριότερος λόγος που πήραμε αυτή την απόφαση ήταν η επιμονή των Τουρκοκύπριων συγχωριανών μας να μη φύγουμε, λέγοντάς μας: «όπως μας προστατεύσατε εσείς από την αποχώρηση των δικών σας στρατευμάτων, το ίδιο θα κάνουμε και εμείς» και επί λέξει ο Τουρκοκύπριος Μουκτάρης ανέφερε: «Για να σας κάνουν κακό, πρέπει να πάει πρώτα το δικό μου κεφάλι».
Την επομένη, όμως, μέρα 15.8.74 φαίνεται να ξέχασαν την υπόσχεσή τους και, με την απειλή των όπλων, πέντε Τουρκοκύπριοι συγχωριανοί μας -M.Y., O.Y., S.A.E., H.A. και M.K.M.- ένοπλοι και ένστολοι ήρθαν στα σπίτια μας και πήραν όλους τους άνδρες από 16 χρονών και πάνω, ανάμεσά τους και ο πατέρας μου 43 ετών και ο αδελφός μου 18 ετών, αναφέροντάς μας ότι θα τους προστάτευαν από τυχόν ερχομό τούρκικων στρατευμάτων. Την επομένη μάς ανέφεραν ότι τους πήραν στη Σίντα για κατάθεση. Στις 23/8/1974, πρώτη μέρα που είδαμε ξένους στρατιώτες στο χωριό μας, Τούρκος αξιωματικός, ο οποίος μιλούσε πάρα πολύ καλά Ελληνικά, μας υποσχέθηκε στα γυναικόπαιδα ότι θα μας βοηθούσε να γλιτώσουμε, όπως είπε χαρακτηριστικά, από τους χωριανούς μας Τουρκοκύπριους και υποσχέθηκε προσωπικά στη μητέρα μου να φέρει πίσω τους νεαρούς αιχμαλώτους (υπήρχαν τρεις και ο ένας ήταν ο αδελφός μου). Στις 26/8/1974, ημέρα που μας έδιωξαν από το χωριό μας, ο ίδιος Τούρκος αξιωματικός ανέβηκε ένα-ένα τα λεωφορεία στα οποία υπήρχαν εγκλωβισμένοι (γυναικόπαιδα) από τα γύρω χωριά, αναζητώντας τη μητέρα μου. Βλέποντάς την, της ανέφερε: «Κυρία Μαρία, δεν τήρησα την υπόσχεσή μου γιατί ο γιος σου βρίσκεται στα Άδανα. Αυτό που έχετε να κάνετε, είναι να πείτε στη δική σας πλευρά να μη δώσουν όλους τους Τουρκοκύπριους αιχμαλώτους, ώστε να υπάρχει πίεση στην Τουρκία για ανταλλαγή όλων των αιχμαλώτων». Σε προσωπική συνάντηση με τον κ. Γλαύκο Κληρίδη, διαπραγματευτή τότε, του αναφέραμε το πιο πάνω περιστατικό.
Εάν πραγματικά θέλετε να βοηθήσετε, μπορείτε να το κάνετε. Υπάρχουν καταθέσεις πολλών ατόμων (από το 1974 μέχρι σήμερα) στα συρτάρια της Γενικής Εισαγγελίας, της Διερευνητικής Επιτροπής και της Υπηρεσίας Αγνοοουμένων προς επαλήθευση των όσων ανέφερα. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, στην περίπτωση του Τούρκου ηθοποιού Αττίλα Ολγκάτς, ζητήσατε τη σύλληψή του. Γιατί δεν ζητάτε την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης των απαγωγέων της δικής μας περίπτωσης; Αφού έχετε διασυνδέσεις με Τουρκοκύπριους, γιατί δεν αναζητάτε τους πέντε πιο πάνω Τουρκοκύπριους; Μπορεί έστω και ένας από αυτούς να νιώθει βάρος στη συνείδησή του και να μιλήσει. Ίσως μπορείτε να αναζητήσετε τον Τούρκο αξιωματικό για να εξακριβώσουμε εάν μας έλεγε αλήθεια, ή έπαιξε και αυτός με τον πόνο μας το 1974.
Προσωπικά εμάς, ως οικογένεια των αδηλώτων αιχμαλώτων Λοΐζου και Γιώργου Χατζηγεωργίου, πρώτα απ' όλα μας ενδιαφέρει η διερεύνηση της τύχης των και η προσαγωγή των ενόχων στα δικαστήρια.
Πηγή: http://www.sigmalive.com
Καταχωρημένα άρθρα που αφορούν τη οικογένεια Χατζηγεωργίου: |