Τα ονόματα των αγνοούμενων παιδιών και αδελφών, Χριστάκη και Γιώργου Νικολάου Εγγλέζου, 14 και 11 ετών, αντίστοιχα, δόθηκαν στη βιβλιοθήκη του Γυμνασίου Γερίου «Ιωνά και Κολοκάση» σε τελετή την Τετάρτη, την οποία χαιρέτισε η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων Άννας Αριστοτέλους.

Στην ομιλία της, η κ. Αριστοτέλους είπε ότι με βάση το Πρόγραμμα Διακυβέρνησης για δημιουργία του πρώτου «Πάρκου Αγνοουμένων Παιδιών» της τουρκικής εισβολής του 1974 στον Στρόβολο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης ανακοίνωσε ότι το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας θα προχωρήσει στην ονοματοδότηση 36 αιθουσών ανά το παγκύπριο σε σχολεία, Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια, έτσι ώστε η μνήμη αυτών των παιδιών να συνεχιστεί, αλλά και μέσα από την ονοματοδότηση να ενημερωθούν, να μάθουν οι νέες γενιές για την κυπριακή τραγωδία.

"Τόσο το Πάρκο για τα αγνοούμενα παιδιά μας, όσο και οι σχολικές αίθουσες θα ονοματοδοτηθούν με τα 36 αθώα θύματα της τουρκικής θηριωδίας που αποτελούν μια ξεχωριστή πτυχή της κυπριακής τραγωδίας, ίσως την πιο τραγική μορφή στην ιστορία της Κύπρου, μια συγκλονιστική, αθέατη πτυχή του κυπριακού δράματος. Στα παιδιά που εδώ και μισό αιώνα δεν μεγάλωσαν", είπε η κ. Αριστοτέλους.

Αναφερόμενη στα γεγονότα εξαφάνισης των παιδιών, η κ. Αριστοτέλους είπε ότι ο Χριστάκης Νικολάου Εγγλέζου, μαθητής της δευτέρας τάξης του γυμνασίου, γεννήθηκε στο χωριό Άσσια όπου διέμενε εκεί με τους γονείς του και τον κατά τρία χρόνια μικρότερο αδερφό του Γιώργο.

Στις 22 Ιουλίου, δηλαδή μόλις δύο ημέρες μετά την πρώτη φάση της τουρκικής εισβολής, ο Χριστάκης έκλεινε τα 14 του χρόνια. Στις 14 Αυγούστου, πρόσθεσε, οι Τούρκοι πραγματοποιούν μεγάλες και συντονισμένες επιχειρήσεις, κυρίως στην περιοχή της Μιας Μηλιάς και του Κουτσοβέντη. Βομβαρδίζουν όλα τα γειτονικά χωριά και για αυτό, πολλοί κάτοικοι της περιοχής βρίσκουν καταφύγιο στην Άσσια, η οποία δεν είχε βομβαρδιστεί. Οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς δίδουν γενναίες μάχες απέναντι στους πολυάριθμους και καλά εξοπλισμένους Τούρκους στρατιώτες. Στόχος τους ήταν να σπάσουν τη γραμμή άμυνας στη Μια Μηλιά, έτσι ώστε να κινηθούν νοτιότερα.

Εκμεταλλευόμενοι την αριθμητική υπεροχή τους, αλλά κυρίως την πολεμική τους αεροπορία, είπε η κ. Αριστοτέλους, κατάφεραν το πρωί της 14ης Αυγούστου να σπάσουν τις γραμμές της Εθνικής Φρουράς και να κινηθούν προς τα χωριά Τραχώνι, Κυθρέα, Παλαίκυθρο και Άσσια, εγκλωβίζοντας ουσιαστικά τους κατοίκους τους, που δεν μπορούσαν να διαφύγουν προς τις ελεύθερες περιοχές.

Όπως ανέφερε η κ. Αριστοτέλους, για δύο ημέρες, μέχρι τις 16 Αυγούστου, οι κάτοικοι της Άσσιας ζούσαν υπό καθεστώς φόβου, κλεισμένοι στα σπίτια τους. Κλεισμένη στο σπίτι της ήταν και η οικογένεια του Αντώνη Εγγλέζου, πατέρα του Χριστάκη και του Γιώργου. Οι Τούρκοι εισέβαλαν στο χωριό και όποιον έβλεπαν στον δρόμο τον σκότωναν.

«Ο Χριστάκης μαζί με τον αδερφό του Γιώργο φεύγουν από την οικία τους και καταφεύγουν στο σπίτι της ξαδέλφης τους, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Εκεί κρύβονταν και άλλα άτομα, τους οποίους εντοπίζουν οι Τούρκοι το μεσημέρι της 16ης Αυγούστου. Οι Τούρκοι στρατιώτες, υποστηριζόμενοι από άγνωστους Τουρκοκύπριους, γύρω στις 12 το μεσημέρι εισβάλουν στην οικία και αρχίζουν να πυροβολούν. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο Χριστάκης πληγώνεται στο στήθος από τους πυροβολισμούς και πέφτει στο έδαφος», είπε.

Συνέχισε λέγοντας ότι την ίδια ώρα οι Τούρκοι διατάζουν όσους βρίσκονται στο σπίτι να βγουν έξω. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, τον Χριστάκη τον αφήνουν εκεί, στο έδαφος της οικίας, αβοήθητο. Όλους τους υπόλοιπους που βρίσκονταν στο σπίτι, μαζί και τον μικρότερο αδερφό του Χριστάκη, Γιώργο, τους συλλαμβάνουν και τους απομακρύνουν. Τις γυναίκες και τα παιδιά τους μεταφέρουν στο Τουρκοκυπριακό χωριό Μόρα, ενώ τους άνδρες προς άγνωστη κατεύθυνση.

«Ανάμεσα στους άνδρες, οι Τούρκοι επέλεξαν και τον εντεκάχρονο Γιώργο, με αποτέλεσμα η οικογένεια Εγγλέζου μετά το 1974 να έχει δύο μικρά παιδιά αγνοούμενα», πρόσθεσε.

Κατά την κ. Αριστοτέλους, 39 χρόνια μετά την εισβολή, τον Σεπτέμβριο του 2013 τα οστά του μικρού Γιώργου εντοπίστηκαν μαζί με των υπολοίπων αντρών που συνελήφθησαν και αγνοούνταν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή της Αφάνειας. Ο μικρός Γιώργος τάφηκε τον Οκτώβριο του 2013 στο κοιμητήριο Σφαλαγγιώτισσας στη Λεμεσό. Η τύχη του Χριστάκη αγνοείται μέχρι σήμερα.

κηδεία Γιωργάκη Νικολάου Εγγλέζου 16/10/2013

"Γι' αυτό, το έργο της διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων μας είναι εξαιρετικά σημαντικό και εργαζόμαστε συστηματικά, με την ίδια ένταση και αποφασιστικότητα", είπε. Σε αυτή μας την προσπάθεια βρίσκουμε σοβαρό πρόσκομμα, την άρνηση της Τουρκίας να συνεργαστεί και να μας παρέχει, έστω και μισό αιώνα μετά, πληροφορίες για την τύχη αυτών των ανθρώπων.

Αναφερόμενη στο Γυμνάσιο είπε ότι φέρει ένα βαρύ όνομα, αυτό των ηρώων του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, Ιωνά Νικολάου και Κυριάκου Κολοκάση. "Δύο νέων που έπεσαν μαχόμενοι το 1956 κατά τη διάρκεια του έπους της ΕΟΚΑ στην ιστορική μάχη του Νοσοκομείου Λευκωσίας. Πλέον, μετά τη σημερινή ονοματοδοσία και της βιβλιοθήκης, το σχολείο συνδέεται και με τις δύο περιόδους της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας", συμπλήρωσε.

Πηγή: ΚΥΠΕ

18/12/2024

Σχετικές δημοσιεύσεις στην ιστοσελίδα μας: Οικογένεια Εγγλέζου