Το μαχαζένι χρησίμευε ως αποθήκη για τα προϊόντα και τα τρόφιμα.  Μέσα υπήρχαν ένα ή δυο σέντε, για να βάζουν το σιτάρι και το κριθάρι.  Κάτω από τα σέντε ήταν οι «ρητοί», όπου έβαζαν το ρόβι, τη φαβέττα και άλλα προϊόντα τους.  Εδώ υπήρχαν επίσης τα πιθάρια με το αλεύρι και το πουργούρι, οι χαλουμόκουζες, οι κουρελλοί με τα παστά και τα λουκάνικα, το βαρέλι για τις ελιές, οι τενεκέδες με το λάδι και τα πιθάρια με το αλεύρι.  Στο μέσο κρεμόταν από τη στέγη η κοφινιά με τα ψωμιά.

Σε κάποια γωνιά ήταν ακουμπισμένες οι βούρνες για το ζύμωμα των ψωμιών, η σανίδα, τα κουπποσάνιδα ή δκιαρτοσάνιδα, κοφίνες κ.ά.  Σους τοίχους κρέμονταν οι τατσιές, το κόσκινο, η βούρκα και άλλα εργαλεία ή χρειώδη του σπιτονοικοκύρη.

Στο μαειρκό (κουζίνα) υπήρχαν οι νηστιές, οι πεζούλες, για να βάζουν τα μαγειρικά σκεύη, ένα πιθάρι για το νερό (αλουσίβα), μια πέτρινη γούρνα για το πλύσιμο των ρούχων και το μπάνιο, ένα χαρτζί και χώρος για ξύλα και θρουμπιά.

Το ανώι, εκεί που υπήρχε, ήταν ευάερο δωμάτιο και χρησίμευε για να κοιμούνται τα παιδιά της οικογένειας.

Πηγή: ΑΣΣΙΑ ζωντανές μνήμες βαθιές ρίζες μηνύματα επιστροφής, Λευκωσία 1983 - Πολιτιστικός Σύνδεσμος «Η Άσσια»